آموزشی

منشاء تولید قهوه چیست ؟

تولید قهوه

قهوه نوشیدنی دم کرده ای است که از دانه های بو داده قهوه تهیه می شود. هنگامی که دانه های قهوه از سبز به قرمز روشن تبدیل می شوند – این نشان دهنده بلوغ دانه است – برداشت ، پردازش و خشک می شوند. دانه های خشک قهوه بسته به نوع عطر و طعم مورد نظر ، در درجات مختلف بو داده می شوند، سپس دانه های بو داده آسیاب می شوند و با آب تقریباً در حال جوش دم می شوند تا نوشیدنی معروف به قهوه تولید شود.

همه چیز درباره تولید قهوه

عربیکا و روبوستا! دو نوع اصلی قهوه هستند که برای نوشیدن کشت می شود. اما چه تفاوتی بین این دو وجود دارد؟ این دو نوع از نظر طعم ، شرایط رشد ، قیمت متفاوت هستند.  دانه ی عربیکا طعم شیرین تر و نرم تری دارد و دارای تن شکر ، میوه و توت هستند، مقداری اسیدیته آنها نیز بالاتر است. با این حال ، روبوستا طعم قویتر و خشن تری دارد، همچنین آنها حاوی دوبرابر کافئین بیشتر نسبت به دانه های عربیکا هستند و به طور کلی در مقایسه با عربیکا از کیفیت پایین تری برخوردارند.  برخی از روبوستاها از کیفیت بالایی برخوردارند و به ویژه در اسپرسوها به دلیل عطر و طعم عمیق و ایجاد کرم خوب از ارزش زیادی برخوردارند.

تاریخچه تولید قهوه

هیچ کس به طور دقیق نمی داند که چگونه و چه زمانی قهوه کشف شد ، اگرچه افسانه های زیادی در مورد منشا آن وجود دارد. قهوه ای که در سراسر جهان پرورش می یابد می تواند گذشته ی خود را قرن ها به جنگل های قهوه باستانی در فلات اتیوپی بازگرداند. افسانه ها می گوید “کالدی” گله دار بز، بعنوان اولین نفر پتانسیل این لوبیاهای محبوب را کشف کرد. او مایع قهوه ای پیدا کرد که با نوشیدن آن ، بلافاصله احساس هوشیاری و انرژی بیشتری کرد.  این باعث شد که او روزها بیدار بماند، وی که نوعی نوشیدنی با توت ها نوشید و متوجه شد که این امر او را در طول ساعت های طولانی نماز عصر هوشیار نگه می دارد، کشف کالدی را با دیگر راهبان صومعه در میان گذاشت و آگاهی در مورد توت های انرژی زا شروع به گسترش کرد. وقتی قهوه به سمت شرق حرکت کرد و قهوه به شبه جزیره عربستان رسید ، سفری را آغاز کرد که این دانه ها را به سراسر جهان منتقل می کرد.

-شبه جزیره عربستان

اولین دانه های قهوه سبز یا رست نشده که از وطن خود قاچاق شده و انحصار اعراب بر آنها ، توسط شخصی به نام صوفی بابا بودان قاچاق شد. او به دلیل این قاچاق ، مورد احترام هر دو سنت مسلمان و هندو قرار گرفت و اغلب با هفت دانه قهوه سبز که به سینه بسته شده است ، به تصویر کشیده می شود.  اگرچه برخی روایت های داستان به ما می گوید که او آنها را در ریش خود پنهان کرده است.

صوفی این حبوبات را برداشت و در زادگاهش هند ، در میسور ، به طور دقیق کاشت.  گفته می شود که از اینجاست که قهوه قبل از اینکه توسط استعمارگران به مستعمرات خود برده شود ، به اروپا سرایت کرده و در مناطق دورتر پخش می شود.

به این ترتیب کشت و تجارت تولید قهوه از شبه جزیره عربستان آغاز شد.  در قرن پانزدهم ، قهوه در منطقه یمن در عربستان رشد می کرد و تا قرن شانزدهم در پارس ، مصر ، سوریه و ترکیه شناخته می شد. قهوه نه تنها در خانه ها ، بلکه در بسیاری از قهوه خانه های عمومی در شهرهای سراسر خاورمیانه ظاهر شد و مردم لذت بردند. محبوبیت قهوه خانه ها بی نظیر بود و مردم برای انواع فعالیت های اجتماعی از آنها بازدید می کردند. مشتریان نه تنها قهوه می نوشیدند و به مکالمه می پرداختند ، بلکه آنها به موسیقی گوش می دادند ، مجری ها را تماشا می کردند ، شطرنج بازی می کردند و اخبار را به روز می شنیدند.  قهوه خانه ها به سرعت به چنان مرکز مهمی برای تبادل اطلاعات تبدیل شدند که غالباً از آنها به عنوان “مدارس حکیمان” یاد می شد. با سالانه هزاران زائر که از سراسر جهان به شهر مقدس مکه ملاقات می کنند ، دانش این “شراب عرب” گسترش می یابد.

-اروپا

از اتیوپی و شبه جزیره عربستان قهوه به شمال آفریقا ، ترکیه گسترش یافت و از آنجا به اروپا راه یافت ، اولین بندر تماس ونیز بود.  بندری که تجارت زیادی با شمال آفریقا و خاورمیانه انجام می داد. بازرگانانی که به آنجا می رسیدند آن را برای ثروتمندان ونیزی آوردند و آنها از آن لذت بردند.  از اینجا ، با افزایش واردات ، قیمت ها کاهش یافت و در دسترس بودن رشد کرد.

همچنین مسافران اروپایی به خاورمیانه، داستانهای یک نوشیدنی سیاه تیره غیرمعمول را آورده اند.   به این ترتیب در قرن هفدهم ، قهوه به اروپا راه یافته بود و در سراسر قاره محبوب شد. برخی از مردم نسبت به این نوشیدنی جدید با سوظن یا ترس واکنش نشان دادند و آن را “اختراع تلخ شیطان” خواندند.  روحانیون محلی قهوه را هنگام ورود به ونیز در سال 1615 محکوم کردند. قهوه ابتدا به عنوان “نوشیدنی مسلمان” مورد قضاوت قرار گرفت و مسیحیان ایتالیا اغلب از مصرف آن هشدار می دادند.  با این حال ، هنگامی که توسط پاپ کلمنت هفتم چشیده شد و سپس نوشیدنی را آنقدر راضی کننده دانست که تایید کرد و به عنوان “یک نوشیدنی مسیحی” شناخته شد ، بسیار مورد استقبال جامعه قرار گرفت.  قبل از این دادخواستهای زیادی در ایتالیا برای ممنوعیت کامل قهوه وجود داشت.

با وجود چنین جنجال هایی ، قهوه خانه ها به سرعت در حال تبدیل شدن به مراکز فعالیت اجتماعی و ارتباطی در شهرهای بزرگ انگلیس ، اتریش ، فرانسه ، آلمان و هلند بودند.  در انگلستان “دانشگاه های پنی” ظهور کردند ، به این علت پنی نامیده می شد که با قیمت یک پنی می توان یک فنجان قهوه خریداری کرد و به یک مکالمه ی جنجالی پرداخت. قهوه جایگزین نوشیدنی های معمول صبحانه آن زمان – آبجو و شراب شد.  کسانی که به جای الکل قهوه می نوشیدند انرژی بیشتری می گرفتند و جای تعجب نیست که کیفیت کار آنها بسیار بهبود یافته بود.  ( این موضوع مقدمه خدمات مدرن قهوه اداری بود.)

در اواسط قرن هفدهم ، بیش از 300 قهوه خانه در لندن وجود داشت ، بسیاری از آنها مشتریان همفکر ، از جمله بازرگانان ، حمل کنندگان ، دلالان و هنرمندان را به خود جلب می کردند. بسیاری از مشاغل از این قهوه خانه های تخصصی رشد کردند.  به عنوان مثال لویدز لندن در قهوه خانه ادوارد لویدز به وجود آمد.

-دنیای جدید

در اواسط دهه 1600 قهوه به نیو آمستردام آورده شد که بعداً انگلیسی ها آن را نیویورک نامیدند. گرچه قهوه خانه ها به سرعت ظهور می کردند ، چای همچنان تا سال 1773 نوشیدنی مورد علاقه در دنیای جدید بود، زمانی که استعمارگران علیه مالیات سنگین چای توسط پادشاه جورج سوم قیام کردند، این شورش که به عنوان مهمانی چای بوستون شناخته می شود ، تمایل آمریکایی ها را به نوشیدنی قهوه برای همیشه تغییر می دهد.

“قهوه – نوشیدنی مورد علاقه دنیای متمدن”.  – توماس جفرسون

-مزارع سراسر جهان

با ادامه گسترش تقاضا برای این نوشیدنی ، رقابت شدیدی برای پرورش قهوه در خارج از عربستان وجود داشت. سرانجام هلندی ها در نیمه دوم قرن هفدهم نهال گرفتند.  اولین تلاش های آنها برای کاشت آنها در هند به شکست انجامید ، اما آنها با تلاش خود در باتاویا ، در جزیره جاوا در اندونزی فعلی موفق بودند. گیاهان شکوفا شدند و به زودی هلندی ها تجارت قهوه سازنده و در حال رشد داشتند.  آنها سپس کشت درختان قهوه را به جزایر سوماترا و سلبیس گسترش دادند.

-در قاره آمریکا

در سال 1714 ، شهردار آمستردام یک گیاه قهوه جوان به پادشاه لویی چهاردهم فرانسه هدیه داد.  پادشاه دستور داد تا آن را در باغ گیاه شناسی سلطنتی در پاریس بکارند.  در سال 1723 ، یک افسر جوان نیروی دریایی ، گابریل دو کلیو یک نهال از گیاه شاه بدست آورد.  علی رغم یک سفر کاملاً چالش برانگیز با آب و هوای وحشتناک ، یک خرابکار که سعی در از بین بردن نهال و دزدی داشت – او موفق شد آن را به سلامت به مارتینیک منتقل کند.

نهال پس از کاشت ، نه تنها شکوفا شد ، بلکه عامل گسترش بیش از 18 میلیون درخت قهوه در جزیره مارتینیک در 50 سال آینده است.  حتی باورنکردنی ترین نکته این است که این نهال والد همه درختان قهوه در سراسر کارائیب ، آمریکای جنوبی و مرکزی بوده است.

 قهوه مشهور برزیلی موجودیت خود را مدیون Francisco de Mello Palheta می داند ، که توسط امپراطور برای گرفتن نهال قهوه به فرانسه فرستاده شد.  فرانسوی ها حاضر به اشتراک نبودند ، اما همسر فرماندار فرانسه که مجذوب خوش تیپی او شده بود ، قبل از رفتن یک دسته گل بزرگ به او هدیه داد – در داخل آن دانه های قهوه به اندازه کافی دفن شده بود تا امروز یک صنعت میلیارد دلاری را آغاز کند.

مبلغان و مسافران ، بازرگانان و استعمارگران به حمل دانه های قهوه به سرزمین های جدید ادامه دادند و درختان قهوه در سراسر جهان کاشته شدند. مزارع در جنگل های استوایی با شکوه و در ارتفاعات کوهستانی ناهموار ایجاد شد.  برخی از محصولات شکوفا شدند ، در حالی که برخی دیگر کوتاه مدت بودند.  کشورهای جدیدی در اقتصاد قهوه تاسیس شدند.  ثروت ساخته شد و از دست رفت.  در پایان قرن هجدهم ، قهوه به یکی از سودآورترین محصولات صادراتی جهان تبدیل شده بود.  بعد از نفت خام ، قهوه بیشترین کالای مورد جستجو در جهان است.

کشورهای زیادی در تولید قهوه نقش دارند و تولیدات خود را روانه بازار می‌کنند کشورهای مهم و پر تولید عبارتند از: برزیل ، ویتنام ، کلمبیا ، اندونزی ، اتیوپی ، هندوستان ، هندوراس ، اوگاندا ، مکزیک و گواتمالا می‌باشند. شما می توانید برای دم کردن انواع قهوه از دستگاه اسپرسوساز دلونگی و قهوه ساز دلونگی استفاده کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *